I dag har me prøvd oss litt på ulike program. Fyrst lasta me ned ”photo story 3” som er eit veldig enkelt program,. Her lasta ein fyrst opp så mange bilder som ønska, spelte så inn eigen lyd og så kunne ein tilslutt legge til musikk. Det var utruleg enkelt å forstå, så dette kan nok enkelt brukast i skulen til å laga samansette tekstar. Eg kikka og litt på programmet movie maker som kan nyttast til det same som photo story 3. Dette programmet var litt vanskelegare å forstå, så her må eg nok bruka meir tid til å sette meg inn i det sjølv.
Cartoonist var eit program der ein kan laga teikneseriar. Ein kjekk plass der barn kan leika seg litt og bruka fantasien. Det er eit program som til dømes kan brukast i norsk faget, der barna kan laga sine eigne teikneseriestriper. Me fekk og kikka litt på eit program som heiter ”Pivot”. Her kan ein laga animasjonar. Fyrst må ein laga seg ein bakgrunn i paint, så kan ein laga animasjonen. Litt ulike figurar kan nyttast, men her kunne det godt vore fleire alternativ å velje mellom.
mandag 28. januar 2008
Born og nye medium
Datamaskin og internett blir brukt av unge kvar einaste dag, og dei aller fleste har tilgong til dette i heimen sin. Dessverre er det mange utrygge sider for barn på nettet. Undersøkelsen som ligg på http://www.saftonline.no/aktuelt_no/2876/ viser at datamaskina ofte finn plass på eit kontor eller på barnets rom. Då seier det seg sjølv at foreldra ikkje alltid veit kva barnet driv på med på datamaskina. Og dessverre er ikkje barnet heller obs på at det dei driv på med kan vera farleg. Chatting (som det viser seg at 64 % av alle barn mellom 9-16 har gjort) er eit godt døme. Her kan det foregå alvorleg mobbing og trakkasering. Mangen har blitt spurd av framande ”chattevenner” om å møtast personleg. Dette er ikkje eit ukjent fenomen for meg ettersom eg har fått det spørsmålet sjølv, fleire gongar.
Dersom ein har tenkt å gjennomføre eit slikt møte, er det kjempe viktig at ein ikkje møter vedkommande åleine. Det er lett å lyge på internett, så ein kan aldri vera heilt sikker på kven ein vil møta. Sidan dette er direkte utrygt er det viktig at me som lærarar (i tillegg til foreldra) opplyser barna om denne faren som finnes på internett. Dei bør i så tidleg alder som mogeleg bli åtvara og få forståing for kor enkelt det er å spore opp folk på internett, ved hjelp av berre eit namn eller eit telefon nummer. Slik kan ein kanskje og hindra at dei legg ut denne informasjonen om seg sjølve og eventuelt andre på nett. Kanskje ein historie om nokon som har opplevd noko ekkelt i forbindelse med dette kan vera ein tankevekkar i positiv retning for elevane?
-----------------------------------------
Revidert 27.04.08.
Å kopiera td. eit bilete frå internett kan verka så uskuldig, men det er faktisk ulovleg. At det var så strenge reglar på dette har eg aldri vore klar over, men ein må faktisk spørje om løyve frå den som har opphavsretten på bilete. Eg meinar at dette er å ta litt hardt i. Dersom ein ikkje ynskjer at andre skal bruka bilete, kan ein ikkje då berre la vera å leggja det ut på nettet? Eller er det ikkje mogeleg å fjerna ”kopier” og ”lim inn” valet?? Vel, kva veit eg.. Men ettersom reglane er slik, er det viktig at me fylgjer desse. Like viktig er det at me overfører slike gode vanar til elevane i skulen, og at dei og veit at dette er ulovleg. Lærarane er jo tross alt rollemodellar, og må derfor overføra gode vanar til elevane. Det kan vera lurt å visa dei sider som multimediabasen, der dei kan finna bilete, lydar ol. som er lovleg å lasta ned.
No når me har hatt om Born og nye medium, har me fått i oppdrag å laga ein samansett tekst. Med dette jobba eg saman med Mariann. Me valte boka Lillebror og Knerten av Anne Cath. Vestly. Val av bok var meir eller mindre tillfeldig. Det var ei koseleg bok, men som passar til små barn, og småskulen. Det var kjekt å jobba med den samansette teksten. Eg har lært meg å bruka eit nytt program, moviemaker. Eit veldig enkelt program, som eg trur elevane i storskulen vil meistra. Resultatet på den digitale teksten vår synes eg blei bra=) Sidan elevane i fylgje LK06 skal kunna laga samansette tekstar, så trur eg arbeidet med dette var ein nyttig erfaring å ta med seg.
Dersom ein har tenkt å gjennomføre eit slikt møte, er det kjempe viktig at ein ikkje møter vedkommande åleine. Det er lett å lyge på internett, så ein kan aldri vera heilt sikker på kven ein vil møta. Sidan dette er direkte utrygt er det viktig at me som lærarar (i tillegg til foreldra) opplyser barna om denne faren som finnes på internett. Dei bør i så tidleg alder som mogeleg bli åtvara og få forståing for kor enkelt det er å spore opp folk på internett, ved hjelp av berre eit namn eller eit telefon nummer. Slik kan ein kanskje og hindra at dei legg ut denne informasjonen om seg sjølve og eventuelt andre på nett. Kanskje ein historie om nokon som har opplevd noko ekkelt i forbindelse med dette kan vera ein tankevekkar i positiv retning for elevane?
-----------------------------------------
Revidert 27.04.08.
Å kopiera td. eit bilete frå internett kan verka så uskuldig, men det er faktisk ulovleg. At det var så strenge reglar på dette har eg aldri vore klar over, men ein må faktisk spørje om løyve frå den som har opphavsretten på bilete. Eg meinar at dette er å ta litt hardt i. Dersom ein ikkje ynskjer at andre skal bruka bilete, kan ein ikkje då berre la vera å leggja det ut på nettet? Eller er det ikkje mogeleg å fjerna ”kopier” og ”lim inn” valet?? Vel, kva veit eg.. Men ettersom reglane er slik, er det viktig at me fylgjer desse. Like viktig er det at me overfører slike gode vanar til elevane i skulen, og at dei og veit at dette er ulovleg. Lærarane er jo tross alt rollemodellar, og må derfor overføra gode vanar til elevane. Det kan vera lurt å visa dei sider som multimediabasen, der dei kan finna bilete, lydar ol. som er lovleg å lasta ned.
No når me har hatt om Born og nye medium, har me fått i oppdrag å laga ein samansett tekst. Med dette jobba eg saman med Mariann. Me valte boka Lillebror og Knerten av Anne Cath. Vestly. Val av bok var meir eller mindre tillfeldig. Det var ei koseleg bok, men som passar til små barn, og småskulen. Det var kjekt å jobba med den samansette teksten. Eg har lært meg å bruka eit nytt program, moviemaker. Eit veldig enkelt program, som eg trur elevane i storskulen vil meistra. Resultatet på den digitale teksten vår synes eg blei bra=) Sidan elevane i fylgje LK06 skal kunna laga samansette tekstar, så trur eg arbeidet med dette var ein nyttig erfaring å ta med seg.
søndag 13. januar 2008
Photo Shop: bildebehandling og animasjon
Siste økta før jul hadde me om bildebehandling og animasjon. Fyrst fekk me litt informasjon om temaet, og så fekk me prøva oss litt sjølv i programmet photo shop. Me skulle laga ein plakat ved bruk av bilete og ein animasjon kvar. Eg har brukt veldig lite slike program, så ein liten innføring i dette trur eg kom meg til gode. Eg vil tru at det framleis er mykje for meg å læra i photo shop, ettersom eg har forstått at dette programmet har langt meir å tilby enn det som blei vist på skulen denne dagen. I alle fall kan kan eg ikkje nok enda til å kunna undervisa i dette i praksis.
---------------------------------
Revidert 27.04.08
Som lærar er det utruleg kjekt å kunna laga animasjonar og kunna handtera eit biletbehandlingsprogram om Photo Shop. ITK blir jo berre meir og meir sentralt i skulen. Til dømes ser eg at samansette tekstar har ei eigen overskrift i læreplanen under kompetansemåla til norskfaget. Her er absolutt ein slik kunnskap relevant å ha som lærar når elevane skal laga slike digitale tekstar.
Her er min plakat. Eg tok utgangspunkt i eit bilete, ordna litt på fargane, og klipte og limte inn fleire detaljar som eg tok frå andre bildete som eg hadde tatt sjølv.
---------------------------------
Revidert 27.04.08
Som lærar er det utruleg kjekt å kunna laga animasjonar og kunna handtera eit biletbehandlingsprogram om Photo Shop. ITK blir jo berre meir og meir sentralt i skulen. Til dømes ser eg at samansette tekstar har ei eigen overskrift i læreplanen under kompetansemåla til norskfaget. Her er absolutt ein slik kunnskap relevant å ha som lærar når elevane skal laga slike digitale tekstar.
Her er min plakat. Eg tok utgangspunkt i eit bilete, ordna litt på fargane, og klipte og limte inn fleire detaljar som eg tok frå andre bildete som eg hadde tatt sjølv.
Praksisveke 46 og 47.
Så var det praksis igjen, og denne gangen skulle me i ilden sjølv. Eg må sei at eg grua meg veldig mykje, spesielt fyrste gongen eg sjølv skulle stå for ei undervisningsøkt. Det er jo litt spesielt fyrste gongen, eg plar jo alltid vera eleven, og no skulle eg plutseleg vera læraren. Det som eg merka meg godt i denne perioden var kor stort ansvar det er å vera lærar. Eg tenkte mykje etter eg hadde hatt ein time, om elevane hadde lært noko, om dei hadde fått noko utbytte av timen min.
I starten var eg kanskje litt pysete. Eg turde ikkje å lausriva meg heilt, og derfor tok eg ansvar for timar, saman med Mariann. Altså, at me hadde ansvar for timen i lag, sjølv om eg hadde ansvar for min del, og Mariann for sin del av timen. Det var likevel godt å veta at me var to om det, og at me støtta kvarandre dersom me stod fast, eller dersom noko gjekk gale. Når eg hadde prøvd meg litt, og blitt litt meir vant til undervisningssituasjonen, våga eg meg litt meir utpå.
Etter kvar undervisningsøkt, fekk me respons frå øvingslærar. Denne responsen fekk me i lag i praksisgruppa. Då gjekk me som regel gjennom dagen som heilhet, og så gjekk me innpå timane som me hadde hatt ansvar for. Me fekk stort sett berre positive tilbakemeldingar. Det hadde kanskje ikkje gjort noko om me hadde fått litt fleire konstruktive tilbakemeldingar. Me lærer jo tross alt ganske mykje av det og!
I denne perioden har me på praksisgruppa hatt eit svært godt og tett samarbeid. Me har planlagt øktene våre stort sett saman, og me har hjelp kvarandre heile vegen. Dette har for min del absolutt gjort det lettare for meg, spesielt i startfasen. Det er alltid godt å veta at det er hjelp å henta frå resten av praksisgruppa dersom ein treng det.
Denne gongen har me og fått tatt større del i planlegginga. Me har fått vore med på det faste teammøtet som er fekk kvar torsdag. Då skal neste veka og lekseplan fastsetjast. Her fekk me og komma med innspel, og endra på timeplanen dersom me hadde ynskje om det. Sjølv om timeplanen stort sett var lik frå veke til veke, så var det altså stort rom for endringar om nødvendig. Det er kanskje ikkje alltid like enklet, sidan alt skal gå opp i forhold til rom, lærarar og liknande.
No skal det bli kjekt med ein ny praksisperiode til våren, der er reknar med at det blir fleire utfordringar å ta av.
Ut på tur!
Fyrste dagen etter praksis gjekk me tur. Det var ein veldig kjekk dag, og ein ypparleg start på veka. Etter me hadde gått tur, samlast me alle heima hos Birgit. Der åt me nista vår, drakk varm kakao og så fekk me nysteikte vaflar. Medan me gjorde dette diskuterte me erfaringar frå praksis, på tvers av praksisgrupper og praksisskular. Det var veldig kjekt å høyre korleis andre hadde hatt det, og kva erfaringar dei hadde gjort seg.
I starten var eg kanskje litt pysete. Eg turde ikkje å lausriva meg heilt, og derfor tok eg ansvar for timar, saman med Mariann. Altså, at me hadde ansvar for timen i lag, sjølv om eg hadde ansvar for min del, og Mariann for sin del av timen. Det var likevel godt å veta at me var to om det, og at me støtta kvarandre dersom me stod fast, eller dersom noko gjekk gale. Når eg hadde prøvd meg litt, og blitt litt meir vant til undervisningssituasjonen, våga eg meg litt meir utpå.
Etter kvar undervisningsøkt, fekk me respons frå øvingslærar. Denne responsen fekk me i lag i praksisgruppa. Då gjekk me som regel gjennom dagen som heilhet, og så gjekk me innpå timane som me hadde hatt ansvar for. Me fekk stort sett berre positive tilbakemeldingar. Det hadde kanskje ikkje gjort noko om me hadde fått litt fleire konstruktive tilbakemeldingar. Me lærer jo tross alt ganske mykje av det og!
I denne perioden har me på praksisgruppa hatt eit svært godt og tett samarbeid. Me har planlagt øktene våre stort sett saman, og me har hjelp kvarandre heile vegen. Dette har for min del absolutt gjort det lettare for meg, spesielt i startfasen. Det er alltid godt å veta at det er hjelp å henta frå resten av praksisgruppa dersom ein treng det.
Denne gongen har me og fått tatt større del i planlegginga. Me har fått vore med på det faste teammøtet som er fekk kvar torsdag. Då skal neste veka og lekseplan fastsetjast. Her fekk me og komma med innspel, og endra på timeplanen dersom me hadde ynskje om det. Sjølv om timeplanen stort sett var lik frå veke til veke, så var det altså stort rom for endringar om nødvendig. Det er kanskje ikkje alltid like enklet, sidan alt skal gå opp i forhold til rom, lærarar og liknande.
No skal det bli kjekt med ein ny praksisperiode til våren, der er reknar med at det blir fleire utfordringar å ta av.
Ut på tur!
Fyrste dagen etter praksis gjekk me tur. Det var ein veldig kjekk dag, og ein ypparleg start på veka. Etter me hadde gått tur, samlast me alle heima hos Birgit. Der åt me nista vår, drakk varm kakao og så fekk me nysteikte vaflar. Medan me gjorde dette diskuterte me erfaringar frå praksis, på tvers av praksisgrupper og praksisskular. Det var veldig kjekt å høyre korleis andre hadde hatt det, og kva erfaringar dei hadde gjort seg.
Abonner på:
Innlegg (Atom)
