Undervisningsplanlegging

Det finnes vel inga fasit på kva god undervisning er. Men det finnes ti teser som seier noko om kva god undervisning bør innebera. At det skal vera samanheng mellom mål, innhald og metodevalg er klart svært viktig. Tesene om at læraren skal støtte den enkelte elev og at læraren skal bruka eit meiningsskapane språk i undervisninga er og heilt sentralt. Gode tilbakemeldingar frå elevane kan og vera utslagsgivande for å få til god undervisning i framtida. Det er tross alt dei som veit korleis dei lærer mest og best.

Det som er heilt grunnleggande for ei god økt er at læraren er godt forberedt til timen. Som lærar må ein ha eit mål for timen, og ha klart for seg kva som skal skje til ei kvar tid. Ein bør alltid ha ein plan B i bakhovudet dersom noko ikkje går som planlagt, og ein må ha klart ekstra arbeid til elevar som jobbar raskt. Etter kvart som ein lærer elevane å kjenne, vil ein lærar finna ut kva som skal til for å få ei vellykka økt i dei ulike klassane.

Denne økta fekk me utdelt diamantskjema av ulike slag. Skjemaet som langeland skule brukar til fyrste års studentane synes eg var veldig greitt. Sjølv om eg har forstått at lærarane i skulen ikkje skriv diamantskjema til alle timane sine, så ser eg veldig nytten av det. Ved å bruke dette trur eg at me som studentar vil komme inn i tankegongen for korleis me skal tenkje når me skal legge opp ein time. For lærarar med meir erfaring er vel dette blitt litt meir automatisert?

---------------------------------

Revidert 28.04.08

Ja, så litt meir om den didaktiske relasjonsmodellen (diamanten). Den er utvikla av Bjørndal og Lieberg, og denne finnes no i svært mange fagbøker, artiklar og forskningsrapportar som omhandlar didaktikk (Lyngsnes og Rismark).
Den didaktiske relasjonsmodellen inneheld desse kategoriane:

Læreforutetningar
Rammefaktorar

Mål

Innhald
Læringsaktivitetar
Vurdering

Læreforutsetningar: elevane kjem til skulen med forskjellige forventningar, kunnskap, erfaring, evner og ulike bakgrunn i heimen. For å planlegga på ein fleksibel måte, treng læraren mykje kunnskap om elevane, og deira interesser og evner.

Rammefaktorer: i ein skulesituasjon er det mange ting som på ulike måtar avgrensar seg eller muliggjer undervisning og læring. Nokon av desse rammefaktorane er gitt frå myndigheitenes side, og det kan til dømes vera klassestørrelsar og timeantall i faga. Det er mange andre ting som og ofte blir omtala som rammefaktorar. Det kan vera mangel på tid, naturressursar, lærebøker, rom, pengar og lærarar.

Mål: Kva har elevane lært? Det er alltid elevanes læring det skal setjast mål for. Det er viktig at elevane er klar over målet, kanskje kan dei vera med på å utarbeida desse måle sjølve? På langeland skule har klassen to mål kvar veke som dei skal nå. Desse måla står på lekseplanen, og på tavla på skulen gjennom heile veka. På denne måten er elevane alltid klar over kva målet for veka er. Kvar fredag har dei ein måltest, slik at dei blir testa om dei har nådd målet.

Innhald: innhald seier noko om kva arbeidet i skulen skal dreia seg om. Tre forhold som kan leggja premissane for utveljing av innhald: fagas eigenart, samfunnets interesse og elevanes behov.

Læringsaktivitetar: det handlar om den aktiviteten som føregår i læringssituasjonen, som er både undervisninga til læraren og arbeidet til elevane. Ulike metodar er og handlingsreiskapar og framgangsmåtar som lærar brukar for å leggja til rette for elevanes deltaking, forståing og læring.

Vurdering: vurdering er ein kontroll på at elevane har lært det dei skal læra og at dei har oppnådd kompetansen som var målet for opplæringa. Vurdering skjer undervegs i opplæringa og etter fullført opplæring.

(Lyngsnes og Rismark 2007)

Her er diamanten som me nytta på Langeland skule:

Oppsummering og matte/ped oppgåve

------------------------------
Revidert 28.04.08

På måndag starta me pedagogikk økta med ein oppsummering av alle læringsteoriane som me no har jobba mykje med. For meg så var dette svært nyttig. Veldig greitt med ei felles oppsummering, der det viktigaste stoffet frå kvar læringsteori kom fram. Her kom det og fram litt som eg ikkje hadde fått med meg før. Derfor er repetisjon viktig, i alle fall lærer eg mykje av det(som nok kjem av den grunn at eg og gløymer ganske fort!)

Her er heilt kort dei fire læringsteoriane:

Behaviorismen: Her ligg fokuset på det som er mogleg å observere, som er elevanes atferd og handlingar i ein situasjon. Læring måles i forhold til endring i atferd. Behaviorismen er eit positivt læringssyn fordi det meinar at alle kan læra med rett stimulering. Tilpassa opplæring blir sett på som at læring tar lengre tid hos nokon enn hos andre. Teoretikarar: Palov, Watson, Thorndike, Skinner og Bandura.

Kognitivismen: Har fokus på det som skjer inni hovudet. Læring skjer gjennom prosesser i individets tankar og forestillingar, og blir sett på som ein individuell prosess. Læraren må ha kunnskap om læringsprosessar hos den enkelte barnet for å kunna fremja tilpassa opplæring. MI-teorien er plassert underkognitivismen. Denne teorien fokuserar på kor forskjellige elevene er, og har fokus på deira sterke sider. Teoretikarar: Miller, Piaget, Gardner, Dunn og Dunn.

Konstruktivisme: (Plassert under konstruktivismen)Tar avstand frå at det finnes ein objektiv røyndom. Barnet konstruerer sine oppfatningar ved å tolka det som skjer. Teoretikarar: Piaget, Dewey, Mead, Bruner.

Sosiokulturell: Kunnskap blir konstruert gjennom samhandling med andre. Det viktigaste reiskapet for læring er språket. Vygotsky sin proksimale utviklingssone ligg mellom to nivå: kva barnet klarar åleina og kva barnet kan klara med hjelp av ein meir kompetent andre. Teoretikarar: Vygotssky, Bruner (stillasteorien) og Bakhtin.

Me blei og presentert for den nye oppgåva som me skal jobba med no framover, som er i matematikk og pedagogikk. Her skal me bruka det me no har lært om dei ulike teoriane. Det er ei ganske stor oppgåve spør du meg, som krev mykje arbeid både før, i og etter matteøkta er gjennomført. Litt nervøs for korleis dette skal gå, men med ein del tid og planlegging så skal det nok gå bra!:) Å planlegge og gjennomføre ei undervisningsøkt er for meg noko heilt nytt, og eg er derfor ganske spent.

På slutten av dagen var me på data rommet med Birgit. Ho viste oss til dømes korleis me enkelt kunne laga nummererte overskrifter og korleis me satte inn ei innhaldsliste i word. Utruleg kor mykje eg ikkje visste når det gjaldt å skrive i word. For min del blir utfordringa no å finne alle desse knappane og menyane i word 2007.

Framføring av læringsteoriane

-----------------------------
Revidert 28.04.08

Ja no har me framført pedagogikk prosjektet vårt. Det var utruleg kor fort den dagen gjekk, i forhold til kva eg hadde rekna med. Alle var jo så flinke, og hadde laga gode og engasjerande framføringar! Dei ulike gruppene hadde lagt vekt på forskjellige ting innanfor oppgåva, noko som var med på å skapa dei varierte framføringane. På grunn av dette følte eg og at eg lærte mykje denne dagen, ved å sjå dei ulike resultata. Utruleg kjekt og lærerikt å sjå korleis dei andre hadde tenkt og kva dei hadde tatt som utgangspunkt.

Gruppa mi hadde valt å ta utgangspunktet i alle dei fire teoriane. For å klare dette på 15 minuttar, hadde me berre tid til å presentere det mest sentrale og det me synest var viktigast i kvar teori. Eg synes sjølv at framføringa vår gjekk veldig bra, og eg håpar at dramatiseringsstykka våre var med på å gjere det kjekkare og meir forståeleg for lyttarane våre=)

Etter dette prosjektet er det den sosiokulturelle teorien, og teoretikarane Vygotsky og Bruner som har festa seg mest hos meg. Eg trur at barn har stort utbytte av å jobba saman med andre, og at ein kan klara å meistra større oppgåver dersom ein er fleire om det. Eg likar derfor godt Vygotsky sin proksimake utviklingssone, der det kjem tydeleg fram at barnet meistrar meir ved hjelp av ein meir kompetent person. Eg likar og stillasteorien til Bruner, som heng litt saman med den proksimale utviklingssona.

Læringsteoriane

Ja no har me alle jobba i to veker med dei ulike læringsteoriane. Må sei eg såg litt svart på det med det samme eg såg kor mykje lesestoff det var rundt temaet. Men me fordelte lesestoffet godt, og lærte av kvarandre på neste møte. Eit ganske tungt stoff, men veldig interessant!
Me har no på gruppa komen fram til det som skal leggast fram på mandag. Eg har i alle fall lært mykje av dette arbeidet så langt, men håpar på å sitte igjen med enda meir etter at alle har framført på mandag.

-----------------------
Revidert 27.04.08

Eit pedagogisk grunnsyn er den røyndomsoppfatninga, dei verdiar og holdningane som ligg til grunn for pedagogisk verksomhet. (Solerød)

Å leia basisgruppa

Det seier seg eigentleg sjølv, men den sosiale kompetansen er veldig viktig i læraryrket. Lærarar må vera tydeleg vaksne samtidig som dei må vera mellommenneskelege. Dei må ha autoritet utan å vera autoritære. Dette trur eg kan vera vanskeleg å få til som lærar, for det handlar om å få respekt frå elevane utan at dei skal vera redde deg. Det er og sentralt at læraren skal visa forståing og lytta til elevane, ha omtanke.

Utsagnet ”Den som trur han er ferdig utdanna er ikkje utdanna, men ferdig ” er lurt å ha i bakhovudet. Det vil dukka opp nye utfordringar heile tida, og mange vil kanskje føle trongen for vidareutdanning etter kvart. Me lever tross alt i eit samfunn som er i utvikling som aldri før, og på grunn at dette vil me nok aldri føle at me ikkje har meir å lære.

Så korleis legga opp til eit godt læringsmiljø? Det er viktig korleis læraren er. Han/ho må vera godt forberedt til timen og sjølv visa engasjement i undervisninga. Korleis engasjera elevane, dersom du sjølv ikkje er engasjert? Ros og oppmuntring er og heilt sentralt, dette gir motivasjon til elevane, og fører og til ei god sjølvkjensle. Læraren må ha eit tydeleg kroppsspråk, og visa samsvar mellom ord og handling.

35-40 000 barn blir mobba i skulen i Noreg(2004). Dette er eit vannvittig stort tal. Her har lærarane ein stor jobb å gjere. Det er veldig viktig at læraren tar tak i dette med ein gong, på et så tidleg stadium så mogleg, slik at det ikkje utviklar seg. Mange skular opererer med program mot mobbingàkjempe viktig!!

Filmen om Robin synes eg var svært oppsiktsvekkande. At rektoren på skulen som han gjekk på ikkje meinte at dette var mobbing, er heilt utruleg! Eg må sei eg blei heilt sjokkert.. Her bør noko gjerast!!

-------------------------
Revidert 29.04.08

Eg meinar at det er viktig å ha fokus på leiarrolla, altså å vera ein tydeleg leiar. Det er viktig å veta tydeleg i stemma og i kroppsspråket, slik at alle får med seg beskjedar og kva som skal skje. Som ein god leiar må ein og alltid ha eit mål med det ein gjer, og at organsiseringa av timar og overgongar fungerar godt. Å skapa eit godt klassemiljø er og viktig. Eg trur at eit godt klassemiljø er med på å fremja god læring. Å vera tydeleg på at mobbing ikkje er tolbart, er og derfor vesentleg. Å bli ein tydeleg leiar og å skapa sin eigen leiarrolle, trur eg tar tid. Ein må derfor nytta tida som hjelp og prøva seg fram.

Me hadde og ein gjennomgang av metodar denne økta. Metodar som storyline og elevbedrift synes eg er veldig interessante. Elevbedrift har eg hatt i to år då eg gjekk på sal og service, og veit at dette er svært lærerikt. I grunnskulen kan ein faktisk klara å knytta nesten alle fag inn i elevbedrifta om ein går inn for det. Storyline trur eg og kan gi eit godt læringsutbytte, men dersverre krevjar det mykje tid og planlegging frå lærarens side. Drama, gruppearbeid, prosessorientert skriving og mange fleire metodar som kan nyttast. Kjekt at me fekk eit hefte med alle metodane i. Dette skal eg ta vare på:)

Observasjon, meir enn berre å ”sjå”

-------------------------

Revidert 27.04.08

Observasjon kan og omtalast som: Iaktta, sjå, oppdaga og følgja med. Dette er noko me menneske gjer heile tida. Eg trur me gjer dette oftare ubevisst som bevisst. Observasjon dreiar seg om å skildre det som du ser. Ein skal ikkje seie noko om kva ein trur skjer, altså ein skal ikkje tolka hendinga. Ein kan læra svært mykje ved å observera. Som lærar er dette ei svært viktig oppgåve for å kunna forstå og læra mest mogeleg om korleis det individuelle barnet er. Ein kan få mykje nyttig informasjon ved å berre sitja å observera. Ein lærar kan oppdaga at ein elev i ein time ikkje gjer noko, og berre ser ut i lufta. Kanskje har eleven ein dårleg dag, eller kanskje er det noko som plagar vedkommande anten i heimen? Kanskje var det noko som skjedde førre friminutt som øydelegger konsentrasjonen? Men observasjon kan ein oppdaga slike ting, og gjera noko med det dersom det er noko alvorleg. Korleis barnet har det heima og elles kan oppdagast gjennom observasjon på skulen. Observasjon kan altså gi betre innsikt på ulike område hos den enkelte elev. Dersom ein oppdagar noko, er det viktig å føra det i ein logg, med dato.

For å få mest ut av observasjonen må du velje ut kva du vil observere. Då er det lurt å ta utgangspunkt i ein person eller ei mindre gruppe. På denne måten vil ein få mest ut av observasjonen. Ein må og på forhand vete kva formålet er, kva er det ein ser etter. Det finnes mange ulike metodar å utføre observasjonen på. Ein kan både vera passiv (fluge på veggen) eller ein kan gå aktivt inn gjennom til dømes ein samtale eller eit intervju.

Det er viktig å hugse på at observasjonen ein gjer nødvendigvis ikkje fortel heile sanninga.

Forventningane til observasjonspraksis var litt både og. Eg tenkte vel kanskje mest på at det var den fyrste praksisperioden, og var spent på det. Likevel var eg nysgjerrig på å få komma ut i skulen å observera. Ettersom eg aldri hadde gjort dette før, visste eg ikkje heilt kva eg skulle venta.

Observasjonspraksis

Før me skulle ut i observasjonspraksis, var eg veldig spent. Eg var spent på korleis klassen og øvingslæraren var. Eg var og spent på kva slags oppgåver me som studentar skulle ha i klasserommet, utan om det å observera.

Eg lærte mykje denne veka, og eg synes det var spennande å observera. Det var litt vanskeleg i starten å velja ut ”eit offer”, men sidan me ikkje kjente nokon av elevane, blei det heilt tilfeldig. Eg må sei det var spennande og litt morosamt å berre sitja å sjå. Det er utruleg kor mykje som foregår ein time når læraren underviser. Nokon sit berre å trøkker blyanten ned i visket og andre verkar nesten ikkje tilstades, medan andre igjen sit og utvekslar blikk over rommet. Ja, det var i blant mykje å sjå. Etter ein dag, hadde me samtalar, der øvingslærar og heile praksisgruppa var med. Då gjekk me gjennom kva me hadde observert. Øvingslærar kjente seg igjen i mykje av det som me hadde observert, og var klar over desse typiske trekka hos enkelte elevar.

I tillegg til å observera ein enkelt elev, såg eg og på klassen som heilskap. Eg såg litt på forskjellen mellom jenter og gutar, i forhold til kva dei snakka om og kva dei teikna i timane. Eg kjente godt igjen dei typiske teikningane til jentene og gutane frå då eg sjølv gjekk på barneskulen. Jentene teikna blomar, hjerter, hestar og skreiv namnet sitt fint med pynt rundt. Gutane laga mykje store ansikt med ”stygge” grimasar. Eg observerte og lærarane. Eg såg på måtar som dei nytta for å motivera elevane, og korleis dei klarte å skapa ro i klassen. Her var det fleire tips som eg vil ta med meg vidare. Alt kan vel sikkert ikkje nyttast i ein anna klasse, ein må nok kjenna klassen for å vera kva som fungerer der.

Eg har fått eit godt inntrykk av klassen og av øvingsledar, og gler meg til me skal få komma tilbake:)

Lærarens mandat og mange oppgåver

Då har me hatt ein ny time med pedagogikk, og denne gongen fekk me alle eit større innblikk i kva lærarens oppgåver består i. Eg må nok innrømma at eg blei litt skremd. Har ikkje tenkt igjennom kor mykje arbeid det faktisk dreiar seg om. Forberedingar, laga lekseplanar, planar til spesialundervisning, foreldremøter er berre noko av vannvittig mange oppgåver som ein lærar støtar på. Det er så mange som seier at lærarane har så mykje feriar og liknande, men eg vil tru at lærarane er dei som gjer mest på fritida si, i forhold til andre yrker. Den lange ferien på sommaren kan ein nesten kalla for avspasering=)

Eg trur at det ofte kan vera svært vanskeleg å vera lærar. Då me i forelesningen snakka om kva ein skulle gjere dersom ein fekk følelsen av at ikkje alt stod heilt bra til heime hos ein elev, fekk eg litt panikk. Å ta kontakt med foreldre i ein slik situasjon kan neppe vera noko enkelt. Vil tru at dette ikkje vil vera lett uansett kor mange gangar ein har gjort dette før. Som Birgit forklarte: foreldra kan ta dette til seg og reagere på så ulikt vis.

Også denne økta kom Birgit med gode tips som eg kjem til å ta med meg seinare. Til dømes det å henge seg opp i litt sære ting som ofte er litt morosamt, veit eg av erfaring at kan brenne seg på hjernen. Eit anna godt tips er å ta med seg figurar og gjenstandar som elevane kan knytta til det læraren fortel.

Som lærar vil ein møte på mange utfordringar. Oppdage og gjere noko med mobbing i skulen er kjempe viktig og noko eg meinar at alle lærarar må ta seriøst og må gå inn for å gjere noko med! Dette med å sjå den enkelte eleven og dekke denne elevens behov blir og ein kjempe-utfordring. Dessutan må ein sørge for at elevane har det bra på skulen og at dei får følelsen av å meistre, som igjen er med på å gi eit godt sjølvbilete.

På slutten av økta fekk me nokre tips til søking på internett. Eg trudde eg hadde noko lunde kontroll på dette, men tipsa me fekk her var gode å ha med. Mykje av dette visste eg ikkje frå før. Håpar eg får betre treff framover.

Etter denne litt skremande økta med pedagogikk så tenkjer eg har berre gått ein månad på lærarskulen enda, og at eg framleis har mykje eg skal læra=))

Har ikkje fått tid til å sjå på ”på eiga hand” lenkjene enda, men håpar å få tid i veka som kjem.

--------------------------------------------

Revidert 27.04.08

I Ogden blir det og skrive om kor samansatt lærarens oppgåver er i dag. Før blei det lagt mest vekt på formidlingasoppgåva, medan no har læraren i oppgåve å vera aktivitetsleiar, inspirator og rettleiar i tilegg. Ogden seier og at dagens lærar har tre aspektar. Det er undervisningsfaktoren, relasjonsfaktoren (forholdet og tilliten mellom lærar og elev) og planleggings- og organiseringsfaktoren (tilrettelegging for optimal læring). Læraryrket handlar og om elevkunnskap for blant anna å forstå til dømes læringsprosessar, motivasjon og individuelle forskjellar (Ogden 2004).

Eg har kikka litt på anbefalte lesing, spesielt på brosjyren ”Rettar og pliktar i den offentlege grunnskulen". Her står det ganske utfyllande kva rettar og pliktar skulen, elevane og foreldra har i den offentlege grunnskulen, og om samarbeidet mellom skule og heim. Eit døme på det sistnemnde kan vera i faget mat og helse. Her har foreldra plikt til å seia i frå dersom barnet deira ikkje toler ei matvare, eller at religionen til barnet/foreldra seier at enkelte matvarer ikkje kan etast. Då har skulen igjen plikt til å følgje opp dette og leggja til rette for dette i planlegginga.

Utfordringa for meg som lærar blir å sjå den enkelte elev, og vera med på å oppdra barna i samarbeid med foreldra. Som lærar har du då ganske mange barn som du skal ta del i oppdraginga. Men dette å sjå den enkelte elev trur eg er så viktig at dette eg noko som eg ynskjer å vektlegga på skulen. At eg veit når eg kjem heim etter ein skuledag, at eg har snakka med kvart av barna i klassen, slik at alle har blitt ”sett”. Klasseleiing trur eg og kan bli ein utfordring, men dette er noko som eg trur vil komma litt etter kvart, etter at eg er blitt ein meir trent og erfaren lærar. Likevel trur eg det kan ta litt tid før ein føler seg trygg på dette.

I forhold til kommentaren frå Gunnar, må eg gjenta at eg blei litt skremd etter økta. Eg fekk vel ei kjensle som spurde om eg kom til å klara alt dette. Jobben som lærar er så mykje meir enn å gå heim frå jobb, for så å ikkje tenkja meir på den før arbeidsdagen byrjar igjen dagen etter. Det er ein utruleg tidskrevjande jobb, som til tider og kan vera kjenslemessig vanskeleg.

Ein lærar eg alltid vil hugse!

Det var ei ny og spanande tid, me hadde byrja på ungdomsskulen. Her var det mange nye elevar, nye klassar og ikkje minst heilt nye lærarar. Klasseforstandaren vår Jan, skulle me ha i samfunnsfag, KRL, engelsk og musikk.

Jan, ein eldre mann. Liten av vekst og svært tynn. Han var grå i håret og hadde mykje rynker; meir enn andre på hans alder. Såg tydleg at det kom frå mange år med røyking. Han hadde briller, og som oftast eit smil på lur. Det viste seg fort at han var ein mann med humor. Midt i ein av forelesingane sine kunne han dra fram ein morosam spøk. Ut frå responsen fekk han og skjekka kven som verkeleg fylgde med i timen og ikkje.

Han var ein lærar som lukkast i to viktige felt. Han oppnådde respekt frå elevane, og klarte samstundes å få ein god kontakt med dei. Det var ingen som frykta han, men klassen gjorde som han sa utan å nøle. Jan interesserte seg og for det me haldt på med. På mandags morgon fekk me alltid nokre minuttar til å oppsummere helgas begivenhetar. I matfriminuttet blei han ofte igjen i klasserommet for å prata, og han fylgde godt med på kven som vann og tapte i kortspillet som elevane dreiv på med.

Sjølv om Jan var ein svært god lærar reint fagleg, så er det måten han verkeleg brydde seg om elevane sine på, som sit mest igjen hos meg. Han ville at me som elevar skulle ha det bra på skulen. Då vennegjengen min hadde storkrangel ein periode i 9 ande klasse, stilte Jan opp for oss. Han gav oss lov til å snakke ut og løyse problema våre på gangen i timane hans, og han stilte sjølv opp på fritida si som meklar. Han prøvde verkeleg å vera der for oss, og gjorde alt han kunne for å hjelpa. Han ordna til og med time til oss hos helsesystera ein time i veka som gruppeterapi. Utan hans innsats i denne perioden ville nok ikkje vennegjengen vore venner den dag i dag.

Kommunikasjon og samarbeid

Ja då var det vel strengt tatt på tide med eit innlegg om mandagens pedagogikk time. Denne dagen jobba me med kommunikasjon. Dette har eg vore litt inne på tidlegare då eg gjekk på sal og service. Men då var det meir retta mot forretning, så vinklinga mot barn var nytt for meg. At det verbale utgir 30% av kommunikasjonsprosessen og kroppsspråket gir 70% visste eg frå før, men det var godt å få ein påminning. Eg vil tru at nettopp dette er svært viktig å ha i tankane når ein er lærar. Barn vil fort merke dersom det som blir sagt ikkje stemmer med kroppsspråket.

Eg trur at god kommunikasjon er når sendaren har lukkast med å formidle det han skal. For å oppnå dette er det utruleg viktig at begge partane lyttar til kvarandre. Sendaren må velje rett koding og medium for å oppnå dette. Måten bodskapen skal seiast på må vera retta til målgruppa.

Noko som eg veit eg kjem til å ta med meg frå denne timen og ut i praksis, er tanken om kor mange av elevane i ein klasse som faktisk får med seg beskjedane som blir sagt. Som lærar må ein vera flink til, spesielt dersom ein undervisar i barneskulen, å få bekrefta frå elevane at beskjeden er mottat og oppfatta.

Eg har og fått tid til å kikka litt på nokre av lenkjene. Blei veldig fenga av artikkelen "Kroppsspråk - legg merke til signalene". Tenk så mykje ein kan lære av folk og kor mykje ein kan lese av ein person ved berre av å sjå korleis vedkommande sit på stolen sin. Men som det og stod i artikkelen; det er alltid heilheten som skal vurderast.

Siste delen av dagen på mandag hadde me miming. Dette var veldig kjekt! Ut av dette lærte eg at det er vannvittig mykje ein kan "få sagt" ved berre å bruka kroppen. Me såg og ein film som handla om kroppen og kommunikasjon. Ein interessant film med masse humor, som gjorde det veldig kjekt å sjå på!

Kvifor lærar og kvifor HSH..

Ja, kvifor lærar? Eigentleg eit godt spørsmål.. Det er litt vanskeleg å begrunne, men eg har vel alltid hatt litt lyst til å bli lærar. Det har vore eit yrke som eg har tenkt på heilt sidan barneskulen. Og det å jobbe saman med folk, og då gjerne med barn og unge har alltid vore eit "must". Dei seriøse tankane mine om å bli lærar dukka opp under ein samtale med ein av lærarane mine fyrste året på vidaregåande. Me snakka litt om kva eg kunne tenkja meg å bli i framtida, og då nemnde eg sjølvsagt lærar. Dette fekk eg ein uventa respons på. Læraren min meinte det ville vera eit godt yrkesval, då han såg mange gode eigenskapar hos meg som ville passa ein lærar.
Eg har og vurdert andre yrker, men då eg heile tida datt tilbake til læraryrket så fann eg ut at dette måtte vera det rette for meg!

Eg valte å studera på HSH fordi eg det var det næraste altvernativet. Eg ville ikkje flytta frå kjærasten min som bur her på Bømlo, og dessuten er det allti kjekt å ha mammo i nærleiken;)

Litt tankar om pedagogikkfaget.

----------------------------------------------------
Revidert 27.04.08

Ja, no har har me alt gått snart to veker her på HSH. Dei ulike faga er blitt presentert, blant anna pedagogikk. Dette faget er for meg heilt nytt, og eg trur det vil bli svært interessant! Eg trur det vil bli litt vanskeleg til å byrja med, då det er mykje nye ord og omgrep som me må bli kjent med. Fagspråket er jo alltid viktig å kunna. Eg håpar at pedagogikk blir eit fag som eg kjem til å gle meg til å ha kvar gong, og at me går innpå korleis ting fungerar i skulen. Mange godet tips som me kan ta med oss vidare og i praksis håpar eg og me får. Det tok ikkje lang tid før eg skjønte at pedagogikk kanskje er det viktigaste faget me har på allmennlærar-linja, og at det er noko som er viktig å kunna godt som ferdig utdanna lærar. Så her må det jobbast folkens!=)

Arbeid med blogg, og det å bruka blogg som arbeids- og læringsmetode er også noko heilt nytt for meg. Håpar at dette er noko som eg kjem meir inn i etterkvart..

No, etter me har hatt eit år med ped, vil eg konkludera med at forventningane i stor grad var realiteten. Eg hadde likevel ikkje venta meg på forhond at det var så pass mykje teori i faget. Men eg har aldri hatt pedagogikk før, så forventningane mine var ganske opne i utgangspunktet.

Heihei!

Hei!
Eg heiter Christina Katla, er 19 år gammal og kjem frå Bømlo. Eg har tidlegare gått to år på sal og service, noko som eg synes var veldig kjekt! I fjor gjekk eg på allmenn påbygg.
Kvar fredag og laurdag jobbar eg på eit parfymeri på Bømlo. Ellers på fritida mi er eg med venene mine og kjærasten min.