Praksisveke 46 og 47.

Så var det praksis igjen, og denne gangen skulle me i ilden sjølv. Eg må sei at eg grua meg veldig mykje, spesielt fyrste gongen eg sjølv skulle stå for ei undervisningsøkt. Det er jo litt spesielt fyrste gongen, eg plar jo alltid vera eleven, og no skulle eg plutseleg vera læraren. Det som eg merka meg godt i denne perioden var kor stort ansvar det er å vera lærar. Eg tenkte mykje etter eg hadde hatt ein time, om elevane hadde lært noko, om dei hadde fått noko utbytte av timen min.

I starten var eg kanskje litt pysete. Eg turde ikkje å lausriva meg heilt, og derfor tok eg ansvar for timar, saman med Mariann. Altså, at me hadde ansvar for timen i lag, sjølv om eg hadde ansvar for min del, og Mariann for sin del av timen. Det var likevel godt å veta at me var to om det, og at me støtta kvarandre dersom me stod fast, eller dersom noko gjekk gale. Når eg hadde prøvd meg litt, og blitt litt meir vant til undervisningssituasjonen, våga eg meg litt meir utpå.

Etter kvar undervisningsøkt, fekk me respons frå øvingslærar. Denne responsen fekk me i lag i praksisgruppa. Då gjekk me som regel gjennom dagen som heilhet, og så gjekk me innpå timane som me hadde hatt ansvar for. Me fekk stort sett berre positive tilbakemeldingar. Det hadde kanskje ikkje gjort noko om me hadde fått litt fleire konstruktive tilbakemeldingar. Me lærer jo tross alt ganske mykje av det og!

I denne perioden har me på praksisgruppa hatt eit svært godt og tett samarbeid. Me har planlagt øktene våre stort sett saman, og me har hjelp kvarandre heile vegen. Dette har for min del absolutt gjort det lettare for meg, spesielt i startfasen. Det er alltid godt å veta at det er hjelp å henta frå resten av praksisgruppa dersom ein treng det.

Denne gongen har me og fått tatt større del i planlegginga. Me har fått vore med på det faste teammøtet som er fekk kvar torsdag. Då skal neste veka og lekseplan fastsetjast. Her fekk me og komma med innspel, og endra på timeplanen dersom me hadde ynskje om det. Sjølv om timeplanen stort sett var lik frå veke til veke, så var det altså stort rom for endringar om nødvendig. Det er kanskje ikkje alltid like enklet, sidan alt skal gå opp i forhold til rom, lærarar og liknande.

No skal det bli kjekt med ein ny praksisperiode til våren, der er reknar med at det blir fleire utfordringar å ta av.


Ut på tur!

Fyrste dagen etter praksis gjekk me tur. Det var ein veldig kjekk dag, og ein ypparleg start på veka. Etter me hadde gått tur, samlast me alle heima hos Birgit. Der åt me nista vår, drakk varm kakao og så fekk me nysteikte vaflar. Medan me gjorde dette diskuterte me erfaringar frå praksis, på tvers av praksisgrupper og praksisskular. Det var veldig kjekt å høyre korleis andre hadde hatt det, og kva erfaringar dei hadde gjort seg.